Ken je dat gevoel wanneer iets zo lekker is dat je gewoon niet kunt stoppen met eten? Bijvoorbeeld, je begint met een stukje chocolade, maar voor je het weet, is de hele reep verdwenen. Wat gebeurt er eigenlijk in je hoofd?
Je brein heeft een soort 'pleziercentrum'
Dat centrum houdt van bepaalde stofjes die vrijkomen als je iets lekkers eet. Dus, als je begint met die chocolade, geniet je brein van die prettige sensaties en wil je meer.
Soms ligt het probleem ook in de manier waarop we over eten denken. Misschien heb je bedacht dat bepaalde voeding 'verboden' is. Dus, als je dan eenmaal begint, denk je: "Oke, morgen mag ik dit niet meer, dus ik ga er nu helemaal voor." Het is als een interne strijd tussen wat mag en niet mag.
Daarnaast kan het zijn dat de chocolade een soort afleiding wordt. Stel je voor dat je eigenlijk moet schoonmaken, maar je hebt daar helemaal geen zin in. In plaats van eraan te beginnen, denk je: "Ik neem een pauze met chocolade, dan hoef ik nu nog niet te beginnen." De chocolade krijgt dan een andere functie, meer als uitvlucht dan als lekkernij.
Het is ook belangrijk om te beseffen dat je soms gewoon geniet van de smaak, zelfs als je lichaam geen extra brandstof nodig heeft. Je eet omdat het plezierig is, niet omdat je honger hebt.
Als je bewust wordt van deze patronen, kun je andere keuzes maken
Misschien kun je echt gaan zitten en van elke hap genieten als je pure smaak wilt ervaren. Of je kunt nadenken over de reden achter je eetmoment – is het echt honger, plezier, of vermijding van iets anders?
Kortom, begrijpen waarom je eet kan je helpen bewustere keuzes te maken. Dus, de volgende keer dat je voor die chocolade staat, denk even na over wat er echt aan de hand is en maak een passende keuze en bedenk een strategie die helpend kan zijn.
Comments